اگر دوستی از شما سوال زیر را بپرسد ، چه جوابی به او می دهید؟ 

سلام من مریم هستم چند وقتیه که دچار یک احساس عجیب شدم! من عاشق همسرم نیستم ولی صادقانه دوستش دارم و به او احترام میزارم و فکر میکردم این از عشق هم برتره. مرد مجرد دیگه ای تونسته بعد از 7 سال ازدواج فکر منو مشغول کنه!

 خودمم باورم نمیشه دارم اینو میگم ولی حقیقت داره. من آدم نسبتا مذهبی هستم به هیچ عنوان ماهواره نمیبینم و خانواده ی مقیدی دارم اون آقا هم همینطوره! من یه دختر سه ساله دارم. اول فکر میکردم حس مثبت من نسبت به ایشون به خاطر اینه که من برادر ندارم! اما نباید خودمو گول بزنم قضیه عمیقتر از این حرفاست.

این آقا صدای خاصی دارن و از عطر خوبی استفاده میکنن.در حالی که همسرم حتی نسبت به بهداشت شخصیش کاهله چه برسه به مسواک و عطر و ...!

به هر حال به خودم حق نمیدم اصلا از حس خودم در عجبم! من چند بار از همسرم خواستم به خاطر من بیشتر به خودش اهمیت بده اما با اینکه به شدت حواسم هست که چی میگم ولی در بهترین شرایط ایشون یکی دوبار از دئودورانت استفاده میکنن! راستش به دوستشون دارم وابسته می شم .

ارتباطم با اون آقا در حد پیامک و مشغول شدن ذهنه اما می ترسم بیشتر بشه.ایشون از دوستان و همکار همسر هستن و فقط وقتی به من پیامک میدن که من اول پیام بدم و چون حساسیت همسرم رو راجع به من دیده همیشه حواسش هست که پیش همسرم حرفی نزنه یا کاری نکنه که به ضرر من بشه. من در پیشگاه خدا احساس گناه نمی کنم چون خدا از دلم خبر داره اما برای رابطه ام با همسرم به شدت نگرانم.

تبیان