علیخانی در این برنامه پس از سلام دوباره به بینندگان گفت: دیروز نگاه های همه شما به دو حادثه با مواضع و نگاه های مختلف اما یک موضوع مشترک بود، خیلی از مخاطبین بر این باور بودند که چرا قصه ی روز گذشته "ماه عسل" کامل نیست  ما نگاه رو در ایتن برنامه برسی کردیم و قضاوتی در مورد مهمانان برنامه نداشته ایم.

وی در ادامه افزود: از هردو عزیزی که روز گذشته در برنامه حضور پیدا کردند و صادقانه با مخاطبان حرف زدند تشکر میکنم چرا که طلاقی اشک ها و لبخند های روز گذشته پیام های بسیاری برای مخاطبان تیز بین برنامه داشت.

علیخانی ادامه داد: حضور مهمانان و صداقت آنان در تعریف مسائل زندگی خود برای "ماه عسل" نعمت بزرگی است و امیدوارم که خداوند این نعمت بزرگ را از این برنامه نگیرد.

در ادامه برنامه احسان علیخانی پس از دعوت بینندگان به تماشای قسمت هایی از برنامه روز گذشته گفت:به برنامه امروز "ماه عسل" خیلی امیدوارم ،امروز در برنامه دو قصه داریم که نقطه وصل فوق العاده جذاب و دوست داشتنی دارند و پیشنهاد میکنم امروز "ماه عسل" را از افتتاح تا اختتام ببینید چرا که برای رقم خوردن اتفاق امروز شاید چند شبانه روز همه دویدیم .

مهمانان قسمت اول برنامه روز گذشته  "ماه عسل" زوجی بودند که پس از 30سال زندگی مشترک و با وجود دو پسر 29 و27 ساله پس پخش برنامه در ماه عسل 90 اقدام به سر پرستی کودکی بیمار می کنند.

خانم صحرادی صحبت خود را اینگونه آغاز می کند : به دلیل شرایطی زندگی احساس کردیم که یک خلاء وجود دارد که پشت آن یک معنویت است.

وی افزد: تصمیم اولیه برای انجام این کار با من بود و طی صحبتهایی که با همسرم در این خصوص داشتم احساس میکردم که وی نیز نسبت به سرپرست یک کودک بی میل نیست.

صحرادی با اشاره به پخش برنامه ای در سال 90 آن زمان با خودم گفتم می شود سرپرستی کودکی بیمار را بر عهده گرفت، حتما نباید سالم باشد و همه چیز عالی باشد و پس از پخش آن برنامه ذهنیت من نسبت به سرپرستی کودک تغییر کرد .

آقای صحرادی درجواب به سوال احسان علیخانی در خصوص اجبارخانم صحرادی به همسرش برای سرپرستی کودک ادامه داد: ابتدا من این پیشنهاد را به همسرم دادم که با  استقبال بی نظیر وی  و پیشنهادش مبنی بر رفت و آمد  فاطمه برای پذیرش برادرانش و همینطور استقبال باور نکردنی برادران فاطمه روبرو شدم.

آقای صحرادی در خصوص تصمیم خود مبنی بر سرپرستی کودکی بی سرپرست گفت:از زمان پیشنهاد همسرم صرفا به احترام قرآن مخالفتی نداشتم اما زمانی که فاطمه واردخانواده من شد من به واقع به تکریم ایتام پی بردم که این کار در ساختار شخصیت انسان اثر می گذارد.

در ادامه برنامه با پخش تصاویری از زندگی خانواده صحرادی با فاطمه از دختر خوانده این خانواده برای حضور در برنامه دعوت کرد.

فاطمه  در رابطه با آرزو هایش گفت: همیشه آرزو داشتم که من هم برم خونه اونجا رو خیلی دوست داشتم اما خونه را  به دلیل مامان بابا و آزادی بیشتر دوست داشتم .

خانم صحرادی در ادامه گفت:فاطمه هدیه ای بود که خداوند به ما داد و فکر میکنم تربیت فاطمه خیلی سخت تر است چرا که تربیت فاطمه معامله با خدا است.

در بخش دوم برنامه خانواده ابراهیمی که سال 90 مهمان برنامه "ماه عسل" بودند در برنامه حضور پیدا کردند.

خانم ابراهیمی در این برنامه گفت:بعد از برنامه سال 90 شکر خدا زندگی ما کمی بهتر شد در شهر پردیس به ما خانه ای دادند که میلاد شش ماه در آن خانه زندگی کرد و پس از گذشت شش ماه با یک سرما خوردگی ساده عفونت وارد ریه میلاد شد و پس از یک روز میلاد فوت کرد.

خانم ابراهیمی تصریح کرد: پس از گذشت دو سال از فوت میلاد ،همه در محل زندگی من را  با نام "مامان میلاد" صدا میکنند و میلاد" را با نام "میلاد ماه عسل" می شناسند.

وی در ادامه برنامه افزود: زمانی که میلاد زنده بود بار ها برای دریافت حضانت کودکی دیگر به بهزیستی مراجعه کردم زیرا میلاد خیلی به بچه ها علاقه داشت اما بهزیستسی به دلیل بیماری میلاد از این کار خود داری می کرد و در حال حاضر هم به دلیل سن بالا از مراجعه مجدد به بهزیستی برای دریافت کودکی دیگر می ترسم.

در انتهای این برنامه شاهین کودکی 6 ساله که پدر و مادرش را از دست داده بود به خانواده ابراهیمی  واگذار شد که این حرکت برنامه "ماه عسل" اتفاقی خاطره انگیز و تاثیر گذار و شیرینی را در قسمت دوازدهم این برنامه رقم زد.